Qua maat en materialen kiest Bert Nijenhuis, beeldhouwer, duidelijk voor de openbare ruimte, zeg maar het marktplein. Ook qua inhoud kiest hij voor een plaats in de gemeenschap. Zijn beelden, altijd geënt op de menselijke figuur, spreken over menselijke waarden, over gevoelens van onmacht, van verdriet, angst en blijdschap, maar vooral over mens-zijn. Nijenhuis schuwt een tikje moralisme niet, hij wil de kijker graag iets meegeven, de spiegel voorhouden. Zijn beelden hebben dan ook regelmatig iets theatraals. Tegelijkertijd hoedt Nijenhuis zich ervoor te verhalend en anekdotisch te worden. De grote lijn, het brede gebaar en de karakteristieke houding blijven de boventoon voeren.